หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA)

     ก่อนที่จะไปทำความรู้จักกับหมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) มาดูเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานของท่านลามะดรุกปา กุนเลย์ (Lama Drukpa Kunley) หรือที่รู้จักกันในนาม "นักบุญผู้บ้าคลั่ง" กันก่อนค่ะ พระลามะท่านนี้มีความเกี่ยวข้องกับวัดชิมิลาคังอย่างลึกซึ้ง ซึ่งท่านเป็นพระลามะที่มีชื่อเสียงด้วยวิธีการสอนศาสนาที่แหกกฎเกณฑ์ไม่เหมือนใคร โดยท่านมักจะใช้สัญลักษณ์ทางเพศและพฤติกรรมที่แหวกแนวเพื่อทำลายความยึดติดในโลกียวิสัย โดยเฉพาะการชี้นำให้หญิงสาวได้บรรลุธรรม จนเป็นที่รู้จักกันในนาม “นักบุญแห่งสตรี 5,000 คน” เนื่องจากท่านจะแสวงหาหญิงสาวสวยและร่วมหลับนอนเพื่อนำพาพวกเธอไปสู่ความรู้แจ้งด้วย “สายฟ้าแห่งปัญญาอันร้อนแรง” (Flaming Thunderbolt of Wisdom) ซึ่งก็คือองคชาติหรือลึงค์ของท่านนั่นเอง ว่ากันว่าท่านจะประทานพรและมอบคำสอนให้กับผู้ที่พาหญิงสาวสวยและสุรามาด้วยเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการร้องเพลง การเต้นรำ บทกวี และการร่วมประเวณี ล้วนแล้วแต่เป็นส่วนสำคัญของคำสอนของพระองค์ทั้งสิ้น ทำให้พระองค์มีชื่อเสียงในเรื่องการใช้องคชาตเพื่อการตรัสรู้และปราบปีศาจ ดังนั้นจึงมีเสาโทเท็มองคชาตขนาด 10 นิ้วอันทรงพลังที่ทำด้วยไม้และงาช้างอยู่ข้างคันธนูและลูกศรของพระองค์ ซึ่งปัจจุบันถูกเก็บไว้ในวัดชิมิลาคังซึ่งใช้สำหรับให้พรในเรื่องความอุดมสมบูรณ์แก่ผู้มาเยือน และให้พรแก่สตรีที่มาขอบุตรค่ะ

     ตามตำนานท้องถิ่นเล่าขานกันว่ามีปีศาจสาวชั่วร้ายชื่อ Loro Duem อาศัยอยู่ในช่องเขาสูงของ Dochu La และหลอกหลอนทุกคนที่พยายามข้ามช่องเขานี้ นอกจากนี้มีปีศาจสาวอีกสองตนอาศัยอยู่ในช่องเขาที่มีขนาดเล็กกว่าอีก 2 แห่ง ดังนั้นผู้คนในหุบเขาจึงต้องใช้ชีวิตกันอย่างหวาดกลัว และเมื่อ Drukpa Kunley ได้เหยียบย่างเข้ามาในภูฏานเป็นครั้งแรก ท่านก็ได้รับรู้ถึงความเดือดร้อนของชาวบ้านที่ได้รับจากปีศาจเหล่านี้ ท่านจึงเดินทางไปที่ Dochu La และเมื่อมาถึง ปีศาจสาวทั้งสามก็พยายามหลบหนีไปที่หุบเขา โดยปีศาจสาวสองตนก็ได้สลายและเข้าไปอยู่ในร่างของปีศาจ Loro Duem จากนั้น Loro Duem ก็ได้แปลงร่างเป็นสุนัขเพื่อปลอมตัว แต่ Drukpa Kunley ก็จำ Loro Duem ได้ และปราบปีศาจตนนี้ด้วย "สายฟ้าแห่งปัญญาอันร้อนแรง" ของท่าน และฝังร่างของปีศาจตัวนี้ไว้บนเนินเขาที่มีลักษณะคล้ายกับหน้าอกของผู้หญิง แล้วเปล่งคำว่า "Chime" ซึ่งแปลว่า "ไม่มีสุนัข" และสร้างเจดีย์สีดำทับเอาไว้ ทำให้องคชาติหรือลึงค์ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของวัดชิมิลาคังในเวลาต่อมา รวมไปถึงเจดีย์ที่ฝังปีศาจเอาไว้ก็อยู่ภายในบริเวณวัดแห่งนี้ด้วย  

หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA)
     เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ในหุบเขาพูนาคา ที่ระดับความสูงเหนือน้ำทะเลประมาณ 1,300 เมตร ห่างจากเมืองหลวงทิมพูประมาณ 70 กิโลเมตร หมู่บ้านแห่งนี้มีชื่อเสียงจากวัดชิมิลาคัง (Chimi Lhakhang) หรือวัดแห่งความอุดมสมบูรณ์ ซึ่งเป็นวัดที่ถูกสร้างขึ้นโดยงาวัง โชเกล (Ngawang Chögyel) ที่มาของวัดนี้มีความเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับลามะดรุกปา กุนเลย์ (Lama Drukpa Kunley) หรือที่รู้จักกันในนาม "นักบุญผู้บ้าคลั่ง" ผู้ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนานิกาย Drukpa Kagyu ในภูฏาน ซึ่งการเดินทางไปยังวัดชิมิลาคังนั้น นักท่องเที่ยวที่มาทัวร์ภูฏานจะต้องเดินเท้าผ่านทุ่งนาเขียวขจีและหมู่บ้านเล็ก ๆ รวมไปถึงหมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) แห่งนี้ โดยใช้เวลาประมาณ 20-30 นาที หมู่บ้านแห่งนี้ยังคงไว้ซึ่งวิถีชีวิตดั้งเดิมของชาวภูฏานตั้งแต่ในอดีต บ้านเรือนส่วนใหญ่เป็นสถาปัตยกรรมแบบภูฏานโบราณ ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยไม้และดินเหนียว มีหน้าต่างบานใหญ่และระเบียงที่ตกแต่งอย่างสวยงาม สิ่งที่โดดเด่นคือภาพวาดอันวิจิตรบรรจงของสัตว์ในตำนาน และภาพวาดขององคชาตรวมไปถึงรูปปั้นที่มีให้เห็นอยู่ทั่วทั้งหมู่บ้าน โดยมีความเชื่อกันว่าสัญลักษณ์นี้สามารถช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย นำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์และโชคลาภ ซึ่งบ้านบางหลังก็จะมีการวาดหรือแกะสลักติดตั้งเอาไว้เหนือประตูและใต้ชายคาเพื่อใช้ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย บ้างก็ติดตั้งในยุ้งฉางและไว้ในทุ่งนาเหมือนกับหุ่นไล่กา มีการนำมาใช้เป็นจี้ห้อยคอ ใช้ทำเป็นหน้ากากในงานเทศกาลทางศาสนา และอื่น ๆ ถึงแม้ว่าในสังคมสมัยใหม่อาจมองว่านี่คือสัญลักษณ์ที่มองผู้ชายเป็นใหญ่ และเป็นสิ่งที่ดูไม่ค่อยเหมาะสมนัก แต่ความเชื่อนี้ก็หยั่งรากลึกอยู่ในภูฏานมาอย่างยาวนาน ซึ่งเมื่อภูฏานเริ่มเปิดประเทศให้นักท่องเที่ยวและมีการเปิดรับวัฒนธรรมตะวันตกมากยิ่งขึ้น ก็ได้มีการใช้สัญลักษณ์นี้นำมาทำเป็นของฝากของที่ระลึกให้กับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาทัวร์ภูฏานได้เลือกซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้านกันด้วยค่ะ 

หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA)
      เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวในภูฏานที่น่าสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักท่องเที่ยวที่เลือกมาทัวร์ภูฏานกันที่วัดชิมิลาคัง ระหว่างการเดินไปยังวัดก็สามารถแวะเที่ยวหมู่บ้านแห่งนี้เพื่อสัมผัสวิถีชีวิตดั้งเดิมของชาวภูฏานกันได้ ซึ่งหมู่บ้านโลเบซารวมไปถึงหมู่บ้านใกล้เคียงนั้นมีความเชื่อและศรัทธาในคำสอนของท่านลามะดรุกปา กุนเลย์ (Lama Drukpa Kunley) เป็นอย่างมาก นักท่องเที่ยวที่มาทัวร์ภูฏานจะสามารถเห็นสัญลักษณ์อวัยวะเพศชายปรากฏอยู่ได้ทั่วไปในหมู่บ้าน สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อในด้านพุทธศาสนาอันเข้มข้น ชาวบ้านในหมู่บ้านโลเบซามีชีวิตความเป็นอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่เรียบง่าย และยังคงยึดมั่นในประเพณีวัฒนธรรมอันเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ในอดีต โดยนักท่องเที่ยวสามารถเดินเล่นไปได้รอบ ๆ หมู่บ้าน เยี่ยมชมทุ่งนา พืชผักสวนครัว รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงของชาวบ้านอย่างวัว จามรี และม้า ที่นี่เราจะได้มองเห็นชาวบ้านทำงานในไร่นา เด็ก ๆ ที่วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน การต้อนรับที่เป็นมิตรยิ้มแย้มแจ่มใส ท่ามกลางวิวทิวทัศน์ของหุบเขาเขียวขจีและสายหมอกที่ปกคลุมอยู่เสมอ เป็นประสบการณ์เที่ยวภูฏานที่ทำให้สามารถเข้าใจถึงปรัชญาความสุขมวลรวมประชาชาติ (Gross National Happiness - GNH) ที่เป็นหัวใจสำคัญของประเทศภูฏานได้อย่างแท้จริง

     สำหรับผู้ที่ชื่นชอบงานฝีมือและของที่ระลึก หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) ยังเป็นศูนย์รวมสินค้าหัตถกรรมท้องถิ่นที่น่าสนใจ ซึ่งที่หมู่บ้านแห่งนี้จะมีร้านค้าเล็ก ๆ สำหรับจำหน่ายสินค้าท้องถิ่น เช่น ผ้าทอพื้นเมือง เครื่องประดับ เครื่องรางของขลัง และงานไม้แกะสลัก โดยเฉพาะของที่ระลึกรูปอวัยวะเพศชายซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของหมู่บ้านในแถบนี้ โดยสินค้าเหล่านี้มักจะเป็นงานทำด้วยมือของชาวบ้านเอง สะท้อนถึงความปราณีตและภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน การเลือกซื้อของที่ระลึกจากหมู่บ้านโลเบซาไม่เพียงแต่เป็นการสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชนเท่านั้น แต่ยังเป็นการนำชิ้นส่วนของวัฒนธรรมภูฏานกลับไปที่บ้าน เพื่อเป็นการระลึกถึงว่าครั้งหนึ่งได้เคยมาเยือนภูฏานที่หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) กันแล้วค่ะ 

       การทัวร์ภูฏานที่หมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) เรียกได้ว่าเป็นการเข้าถึงพื้นที่ซึ่งยังคงยึดถือในวิถีชีวิต ความเชื่อ และประเพณีดั้งเดิมของภูฏานเอาไว้อย่างเข้มแข็ง ดังนั้นการมาเที่ยวภูฏานกันที่หมู่บ้านแห่งนี้ จะต้องมีความเคารพต่อวัฒนธรรมท้องถิ่น และไม่แสดงพฤติกรรมที่เป็นการเสียมารยาท เพื่อให้การทัวร์ภูฏานเป็นไปได้อย่างราบรื่นและประทับใจมากที่สุด โดยข้อควรทราบเมื่อมาเยือนหมู่บ้านโลเบซา (LOBESA) ก็มีดังนี้ค่ะ 

• การแต่งกาย ส่วนใหญ่ผู้ที่มาเที่ยวภูฏานกันที่หมู่บ้านแห่งนี้ ก็จะเดินทางต่อเพื่อขึ้นไปที่วัดชิมิลาคังด้วยเช่นกัน ซึ่งการไปเยือนที่วัดหรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ ของภูฏาน ควรแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อย สวมเสื้อผ้าที่ปกปิดหัวไหล่และเข่า ไม่ควรสวมเสื้อแขนกุด กางเกงขาสั้น หรือกระโปรงสั้น แต่ถ้าหากรู้สึกว่าการใส่เสื้อผ้าที่มิดชิดแบบนี้ไม่สะดวกสำหรับการเดินทางขึ้นมา แนะนำให้เตรียมเสื้อคลุมหรือผ้านุ่งติดกระเป๋าไปด้วยค่ะ 
• การถ่ายภาพ โดยทั่วไปแล้วสามารถถ่ายภาพในบริเวณหมู่บ้านได้ตามสะดวก แต่อาจมีข้อจำกัดในกรณีที่เป็นพื้นที่ส่วนบุคคลที่เจ้าของอาจไม่อนุญาต ส่วนที่วัดชิมิลาคังอนุญาตให้ถ่ายภาพในบริเวณวัดได้ แต่ไม่อนุญาตให้เข้าไปถ่ายภายในอาคารของตัววัด ดังนั้นจึงควรระมัดระวังและเคารพสถานที่ หลีกเลี่ยงการถ่ายภาพพระภิกษุสงฆ์หรือชาวบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาต และไม่ควรใช้แฟลชในที่มืด หรือในบริเวณที่ห้ามถ่ายภาพโดยเด็ดขาด
• การปฏิสัมพันธ์กับชาวบ้าน ชาวภูฏานส่วนใหญ่เป็นคนใจดีและเป็นมิตร การยิ้มทักทายและกล่าวคำขอบคุณด้วยภาษาท้องถิ่น เช่น "กูซูซังโป ลา"  (สวัสดี) ก็สามารถช่วยสร้างความประทับใจที่ดีให้กับชาวบ้านที่นี่ได้ โดยแนะนำให้พูดคุยและเรียนรู้เกี่ยวกับวิถีชีวิตโดยทั่วไป ไม่ควรถามในเรื่องที่เป็นส่วนตัวมากเกินไป
• การรักษาสิ่งแวดล้อม ภูฏานให้ความสำคัญอย่างยิ่งในการรักษาสิ่งแวดล้อม ดังนั้นจึงควรทิ้งขยะในถังขยะที่จัดไว้ให้ หลีกเลี่ยงการทำลายธรรมชาติหรือทิ้งสิ่งของเรี่ยราดภายในหมู่บ้าน   
• ความเชื่อเรื่องสัญลักษณ์อวัยวะเพศ ต้องบอกว่าเราสามารถพบเห็นสัญลักษณ์อวัยวะเพศชายได้ทั่วไปในหมู่บ้านโลเบซา ซึ่งตามความเชื่อของคนในหมู่บ้านและชาวภูฏาน อวัยวะเพศชายเป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์และความโชคดี สามารถปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย ดังนั้นนักท่องเที่ยวที่มาทัวร์ภูฏานจึงควรทำความเข้าใจในบริบททางวัฒนธรรมและศาสนา ไม่ควรแสดงท่าทีดูถูกหรือมองว่าเป็นเรื่องตลกขบขันค่ะ 

     การเดินทางไปทัวร์ภูฏานไม่ใช่แค่การท่องเที่ยว แต่คือการเดินทางที่ทำให้เราได้สัมผัสประสบการณ์แห่งจิตวิญญาณ พลังแห่งศรัทธา และความเชื่อทางศาสนาที่หยั่งรากลึกมาอย่างช้านาน โลเบซา (LOBESA) หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางหุบเขาอันเงียบสงบ เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวในภูฏานที่มีความสวยงาม อีกทั้งยังให้เราได้สัมผัสกับวิถีชีวิตที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยความสุขของผู้คน ท่ามกลางธรรมชาติที่ยังคงบริสุทธิ์ไม่ถูกปรุงแต่ง หมู่บ้านที่เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางเดินเท้าผ่านทุ่งนาเขียวขจี เพื่อขึ้นสู่วัดชิมิลาคังที่เต็มไปด้วยเรื่องเล่าขานอันศักดิ์สิทธิ์ การได้เห็นสัญลักษณ์อวัยวะเพศชายซึ่งสะท้อนความเชื่อที่เกิดจากตำนานทางพุทธศาสนา การได้พูดคุยกับชาวบ้านที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ไปจนถึงการเลือกซื้อสินค้าพื้นเมืองรวมไปถึงของที่ระลึกที่ไม่เหมือนใคร คือประสบการณ์ทัวร์ภูฏานที่เหนือกว่าแค่การเดินทางท่องเที่ยวทั่วอย่างแน่นอนค่ะ